التزامی نو در شعر میرزا کاظم طبیب یزدی
Authors
Abstract:
میرزا کاظم طبیب یزدی شاعر و طبیب برجسته امّا گمنام عصر قاجار از خاندان حکیمان کرمان و منسوب به شجرۀ ناظمالأطباء کرمانی است. دیوان شعر ایشان در قالب نسخـۀ خطّی منحصربهفردی در میان فرزندان و نوادگان وی به یادگار مانده است. در غزلیّات میرزا کاظم التزام ویژهای به چشم میخورد که به نظر میرسد باید خود او را مبدع این نوع التزام دانست. التزام، اعنات یا لزوم مالایلزم صنعتی از صنایع بدیع لفظی است که در کتب بدیعی تنها به مصادیق محدودی از آن اشاره شده است؛ درحالی که این صنعت در شمار تفنّنهای شاعرانه و دارای مصادیق متعدّدی است؛ از جملـۀ این مصادیق، التزام بهکاررفته در غزلیّات میرزا کاظم است که در این نوشتار توصیف خواهد شد.
similar resources
بررسی معنای طبیب در شعر شاعران دورۀ انحطاط
نمادگرایی (symbolism) انگیزة اصلی هنرمندان عرصة ادیبات است که معتقدند برای بیان عقاید واحساسات، استفاده از رمز همواره از بیان مستقیم ارزشمند تر و کاملتر است. بر این اساس ادیبان و شاعران عربی در دوره های مختلف ادبی از جمله دورة انحطاط (که به دورة رکود نیز مشهور است) برای بیان اندیشه های خود به اشاره های سمبولیک روی آورده اند. لفظ «طبیب» نزد شاعران این دوره دارای معانی و کاربردهای نمادین متفاوتی ...
full textتغزّل در شعر نو
شعر عاشقانه از گونههایش اشعار غنایی است که در آن، شاعر به بیان احوالات و عواطف شخصی خود میپردازد. اگر بخواهیم شعر عاشقانه را در عبارتی موجزتر تعریف کنیم، باید بگوییم که شعر عاشقانه بیانی هنری است که در آن شاعر / عاشق در مقام نهاد «سوبژه» به توصیف و ستایش معشوق خود در مقام موضوع «ابژه» مبادرت میورزد. برای ترسیم این گونه بیان هنری، در تغزّلات پنج شاعر نوپرداز: «نیما، شاملو، فروغ، اخوان و سپهری»...
full textکارکردِ زبان در شعر ایرج میرزا
در میان شاعران عصر مشروطه، شعر ایرج میرزا، ازلحاظ کاربرد ویژة زبان و شگردهای کلامی - که آگاهانه بدان پرداخته است - جایگاهی ویژه دارد. وی با جسارتی هنرمندانه هنجارهای زبان رایج را در سطحهای صرفی، نحوی و واژگانی، واجی و معنایی در هم میشکند و فضایی تازه در حیطة زبان ادبی ایجاد میکند و این کار را با زبانی ساده و روان انجام میدهد؛ به گونهای که بیاغراق، میتوان گفت در بین شاعران این عصر، شعر وی...
full textتمثیل در شعر میرزا حبیب خراسانی
در این مقاله با محور تمثیل به بررسی اشعار میرزا حبیب خراسانی با مفاهیم مبتنی بر تقابل عقل و عشق و جسم و جان پرداخته شده است. اشعاری که در آنها تشبیه محمل ایجاد تمثیل است. از دیرباز تمثیل یکی از ابزارهای مهم بلاغی مورد توجه شاعران بوده است؛ لذا شاعران سعی در استفاده از آن داشتند. میرزا حبیب خراسانی نیز با استفاده از تمثیلهایی که دارای بار معنایی تصویری و اندیشه است اول سعی در ایجاد تصاویر و ای...
full textMy Resources
Journal title
volume 10 issue 1
pages 33- 46
publication date 2018-03-21
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023